به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ فاطمه رخ‌فروز، مسئول خیریه و عضو فعال «کانون تحکیم بنیان خانواده بهشتی»، از چهار دهه فعالیت اجتماعی خانواده‌اش در مناطق محروم غرب قزوین می‌گوید. این مجموعه که به‌صورت رسمی در سال ۱۳۹۹ به‌عنوان سازمان مردم‌نهاد (سمن) ثبت شده، ریشه در باورهای خانوادگی دارد؛ باوری که بر ضرورت حضور اجتماعی زنان تأکید می‌کند.
از هیئت مکتب رقیه تا خیریه‌های خانوادگی
رخ‌فروز توضیح می‌دهد که پدرش همواره مشوق فعالیت‌های اجتماعی زنان بوده و همین باور، سبب شکل‌گیری مجموعه‌ای از نهادهای مردمی شده است: «ما در خانه‌ای دوطبقه زندگی می‌کردیم که طبقه پایین آن همیشه به فعالیت‌های بانوان اختصاص داشت.» هیئت مکتب رقیه (تحت مدیریت مادرش)، مؤسسه قرآنی نورالزهرا (زیر نظر پدرش) و یک خیریه که خواهرش مسئول آن است، بخشی از این تلاش‌هاست.
آموزش سواد و قرآن به هزاران زن محروم
وی با اشاره به محرومیت منطقه نواب شمالی قزوین — که فاقد مسجد است و ساکنان آن عمدتاً مهاجران و روستاییان هستند — می‌گوید: «مادرم در ۴۵ سال گذشته به بیش از هزار زن سوادآموزی و آموزش قرآن داده است. پدرم نیز شب‌ها کلاس‌های قرآن برای مردان برگزار می‌کرد.» این خانواده از ساعت ۷ صبح تا ۱۲ شب، پذیرای مراجعه‌کنندگان هستند و برنامه‌های آموزشی، فرهنگی و اجتماعی متنوعی ارائه می‌دهند.
مبارزه با فرقه‌گرایی و تقویت بنیان خانواده
این مجموعه با برگزاری کارگاه‌های پیش از ازدواج، حین ازدواج و فرزندآوری، به تقویت نهاد خانواده کمک کرده است. رخ‌فروز اشاره می‌کند: «در منطقه ما، برخی خانواده‌ها درگیر فرقه‌ها بودند. با برنامه‌ریزی آموزشی و عملی، توانستیم آگاهی‌بخشی کنیم.» همچنین، بازارچه‌های هفتگی برای فروش محصولات زنان روستایی و برنامه‌های پارکی در فصل‌های گرم، از دیگر اقدامات آنان است.
از «دلبافته‌ها» تا واسطه‌گری ازدواج
یکی از طرح‌های شاخص این مجموعه، «دلبافته‌ها» بود که در آن خانواده‌های قزوینی شال و کلاه برای مردم غزه و لبنان بافتند. این اقدام مورد توجه شبکه‌هایی چون المنار و جام جم قرار گرفت. همچنین، این کانون در دوران کرونا فعالانه وارد میدان شد و در چهار دهه گذشته، واسطه‌گر ازدواج‌های متعددی بوده است.
تولید پوشاک و خودکفایی مالی
رخ‌فروز به بخش اقتصادی فعالیت‌شان نیز اشاره می‌کند: «یک تولیدی پوشاک کودک داریم که بخشی از سود آن به هیئت اختصاص می‌یابد.» این مجموعه با مدیریت خانوادگی، الگویی از کار جمعی و پایدار را در منطقه‌ای محروم ارائه داده است.
